Ozonoterapia
Ozonoterapia
Ozon jest wysokoenergetyczną odmianą tlenu. Ma silne właściwości utleniające. Uzyskiwany jest z tlenu medycznego.
Ozon jest cząsteczką nietrwałą. Połowiczny czas rozpadu wynosi około 40 minut.
Terapia ozonowa w medycynie:
- zwiększa efektywność dostarczania tlenu do tkanek
- pobudzanie metabolizmu czerwonych krwinek
- zwiększa możliwości detoksykacyjne wątroby
- leczenie chorób układu krążenia (szczególnie obwodowe i okołomózgowe) zmniejsza poziom cholesterolu i trójglicerydów
- leczenie chorób wirusowych takich jak zapalenie wątroby (hepatitis), opryszczki, półpaśca
- pobudzanie układu immunologicznego, uwalnianie przez organizm czynników obronnych: cytokiny, interferon i interleukiny
- jako terapia uzupełniająca leczenie różnych odmian nowotworów
- leczenie stanów zapalnych, zapalenie stawów, problemy naczyniowe
- zapalenia wewnątrz jelitowe, zapalenie odbytnicy, jelita grubego
- oparzenia, zakażone rany, otwarte owrzodzenie kończyn dolnych, egzemy, odleżyny
- infekcje grzybicze: skóry i błon śluzowych
- infekcje dróg moczowych
- infekcje beztlenowcowe
- choroby oczu np. retinopatia cukrzycowa
- pourazowe zapalenie kości, tkanek miękkich
- rewitalizacji
Właściwości lecznicze ozonu:
Silnie właściwości utleniające i dezynfekujące ozonu powodują, że jest on powszechnie wykorzystywany na całym świecie w celu zwalczania bakterii, wirusów i grzybów. Ozon wykorzystywany jest między innymi do oczyszczania ran różnego pochodzenia oraz w chorobach wywołanych przez bakterie i wirusy. W przypadku terapii ozonowej niskich stężeń, pobudza naturalne zdolności odpornościowe organizmu — aktywuje system immunologiczny. Ozon jest doskonałym stymulatorem krążenia, dlatego stosowany jest w leczeniu chorób układu krążenia. W odpowiedzi na pobudzenie organizmu wywołane ozonem, system odpornościowy produkuje specjalną substancję białkową –zwaną cytokiną, która reguluje wielkość i typ odpowiedzi immunologicznej (a także substancje pośrednie, takie jak interferony lub interleukiny). Substancje te kontrolują procesy zapalne oraz działanie i dojrzewanie komórek układu odpornościowego, zapoczątkowując proces pozytywnych zmian w systemie immunologicznym. Oznacza to, że stosowanie ozonoterapii jest świetną metodą pobudzania sytemu immunologicznego u pacjentów z zespołem obniżonej odporności lub jej brakiem. Małe dawki ozonu pobudzają naturalne substancje antyutleniające organizmu (substancje oczyszczające). Ozon stosowany jest także jako terapia dodatkowa, uzupełniająca leczenie różnych odmian raka.
Działanie miejscowe Ozonu
(stosowany przy owrzodzeniach, ranach, oparzeniach, odleżynach i trudno gojących się ranach, stopach cukrzycowych) :
- bakterio-, wiruso-, i grzybobójcze
- pobudza ziarninowanie
- poprawia naskórkowanie
- poprawia miejscowe ukrwienie tkanek
Wskazania do stosowania terapii ozonowej:
- owrzodzenia różnej etiologii
- niedokrwienie różnej etiologii
- pourazowe zapalenie kości, tkanek miękkich
- infekcje wokół endoprotez,
- przetoki ropne
- choroby stawów, tkanek okołostawowych (zwyrodnieniowe, zapalne)
- infekcje bakteryjne w tym gronkowcowe i paciorkowcowe
- posocznica
- infekcje wirusowe (WZW)
- infekcje dróg moczowych
- ropnie opłucnej
- zaburzenia ukrwienia mózgowego
- choroby oczu (np. retinopatia cukrzycowa)
- „stopa cukrzycowa”
- Wrzodziejące zapalenie jelita grubego
- Borelioza Przeciwwskazania do stosowania terapii ozonowej
- nadczynność tarczycy
- świeży zawał mięśnia sercowego
- niewyrównane nadciśnienie tętnicze
- ciąża
- zatrucie alkoholem Sposoby podawania Ozonu:
- do krwi
- domięśniowo
- do jam ciała
- zewnętrznie
Zalety zastosowania terapii ozonowej:
- duża skuteczność
- szybkie działanie
- skuteczna alternatywa dla antybiotykoterapii
- nie obserwowano skutków ubocznych
- bardziej ekonomiczna w porównaniu do innych metod leczenia
W ZASTOSOWANIACH MEDYCZNYCH UŻYWANA JEST MIESZANINA TLENOWO-OZONOWA O STĘŻENIACH: OD 25 DO 75 MG/ML.